Een paar maanden geleden werd ik door Mayra Louise gevraagd of ik mee wilde werken aan een artikel in de Grazia over ‘trots zijn op je lijf’ – hoe tof is dat?! Mocht je Mayra nog niet kennen of volgen dan raad ik je dat aan wel te gaan doen (ze is te gek!). Voor mij is ze al jaren een inspiratiebron, ze schrijft, is plussize model en heeft een hele eigenstijl. Mayra heeft mij geïnterviewd over waarom ik trots ben op mijn lijf en dat dat niet altijd zo is geweest en ze heeft er op een hele pure en eerlijke manier iets heel moois van gemaakt. Thanks lieve Mayra dat ik via jou mijn verhaal mocht delen! 

Heb je het artikel niet langs zien komen in de Grazia? Dan deel ik het verhaal nog graag een keer met jullie. 

Teks: Mayra Louise
Magazine: Grazia NL
Fotograaf: Helene Wiesenhaan Photography
MUAH: Maaike Beijer

“Ik krijg al mijn hele leven te horen dat ik te dik ben. Als kind moest ik naar diëtisten en fitness voor dikke kinderen. Op de basisschool en middelbare school ben ik enorm gepest. Er was een bepaalde groep die mij in de pauzes altijd bekogelde met snoep, ook noemden ze me zeker een jaar lang bol.com. Als ik nu terug denk aan die tijd schrik ik er gewoon van: Zo gemeen! 

Het erge van pesten is: als je het lang genoeg hoort, ga je het geloven. Ik dacht dat er nooit iemand met me zou willen zoenen of met me naar bed zou willen vanwege mijn lijf. Zolang ik me kan herinneren ben ik de grootste en de dikste in mijn familie- en vriendenkring. Mensen vroegen dan ook regelmatig: ‘Vind je het zelf dan niet erg hoe je eruitziet?’.  Als ik al naar het strand of zwembad ging, deed ik dat alleen met heel goede vriendinnetjes. En dan had ik continue het idee dat iedereen naar me keek. Een ijsje of frietje eten? Wat zouden mensen wel niet van me denken!

Rond mijn zestiende, tijdens mijn laatste schooljaar, veranderde het. Ik werd iets volwassener, had leuke vrienden, deed de theaterschool en had het gevoel dat ik mezelf kon zijn. Hoe ouder ik werd, hoe meer mensen me accepteerden. Doordat ik me anders over mezelf begon te voelen, reageerden mensen ook anders op mij. Ik was niet meer alleen ‘het dikke meisje’. Er ging een wereld voor me open toen ik allemaal leuke webshops met plus size kleding ontdekte. Ook social media speelt een grote rol bij de groei van mijn zelfvertrouwen. Daar barst het van de plus size vrouwen die gewoon bikini’s aantrekken. Dit zorgde er ook voor dat ik het zelf ging doen. Een paar jaar geleden ging ik voor het eerst in Nederland naar het strand. Ik voelde me heerlijk. Tegenwoordig ben ik gewoon heel blij met mijn lichaam. Ik vind mijn borsten en billen mooi en ben blij met de verhoudingen. Het past bij wie ik ben!

Hoewel ik nog single ben, is het met mannelijke aandacht helemaal goed gekomen. Al moet ik weg zeggen dat het nu bijna de andere kant op is geschoten. Laatst schreef een man: ‘Sex met een dikke vrouw staat op mijn bucketlist, heb je zin?’. Daar wil ik natuurlijk niets van weten. 

Door wat ik vroeger heb meegemaakt, vind ik het nu extra belangrijk om uit te dragen dat je er mag zijn en dat je je nooit voor je lijf hoeft te schamen.”